Pages

Sunday 11 December 2011

Налутете се! Еден свет - една борба!

Родени сме како борци. Оној првиот плач на бебето прв пат кога вдишува не е ништо друго освен крик на предизвик! Растеме диво и брзо, сакаме се’. Одземи му на дете чоколадо, само пробај! Пробај оттргни го од играта, како бран ќе те заплиска борбата на детските рачиња за она што им припаѓа.
Потоа не праќаат во школи. Ако сме немирни, велат – ќе ти викнам полиција! Ако сме послушни ќе добиеме награда. Не воспитуваат со шамар што ќе го добиеш пред да згешиш. Добиваме титули – претседател на клас. Абе ајде! Авторитетите се наметнати уште пред да знеме што значат. Не замолкнуваат со трошки идеи, па не складираат во конзерви пред да ни светне дека знаеме да летаме.
Налутете се!
Налутете се на родителите, на професорите, на законите, на лидерите, налутете се на светот! Послушноста никогаш нема да донесе промени. Послушноста никогаш нема да даде нови одговори. Вистината е маслена топка во вода и ја менува формата како што ја тресете чашата. Не им верувајте кога ви раскажуваат за неа. Имате ваши очи, имате свој посебен поглед на светот. Не давајте да ви го одземат, да ви ги стуткаат идеалите и да ве заковаат како уште една шаховска фигура на црно-белото поле под вас. Откријте ги боите.
Ни отвораат само една врата – нозете на мајката. Потоа лажат дека се’ е пресметано и наше е да го обезбедиме клучот за единствената врата на нашите деца. Лажат. Лажат кога велат дека во ова време на прецизни пресметки кога се знае како се вика втората ѕвезда над нас од левата страна на месечината, не се знае што се крие во човековата душа. Лажат за да не си ги најдеме крилјата таму, да не им клизнеме низ раце, да не им плеснеме в лице дека нивната сегашност е бајата риба на пазарот за преживување!
Не им ја давајте револуцијата. Револуцијата не е историски факт кој некогаш донел некакви си промени. Револуцијата е во нас, таа потреба од еволуција, потреба од креативност, уметност, слобода, среќа, љубов, живот.
И’ дадоа смешен призвук во 21 век, ко да сме деца во везени елеци и пушки на појасите. Одбивна за модерните уши врзани за слушалките на радијата кои ни пласираат стари вести, уши кои се плашат од нови мелодии.
За нив бесот е грев. Болката е патетична.
За нас, болката е шифра на новото време.
Ајде, да го разбудиме детето во нас. Нека се трча, нека се гребат коленици. Нека се лета, нека се рушат граници.
Еден свет – една борба!

No comments:

Post a Comment