Да ја преживееме зимата СИТЕ

Јас сум (често) неупатена  кога се во прашање бројки. На – ај погоди колку години имам, колку жители брои градот Ресен, колку степени немаше Скопје вечерва – ќе ти кренам рамења и во себе ќе превртам очи.
Ама едно знам(!) ако вечерва некаде по пат ми испаднеа рацете или нозете од ладно, јас немаше да приметам. Цело време по пат, од Ла Кања па до Љубов и од Љубов се’ до последната раскрсница за накај мене, знаев дека си одам дома и ќе си го гушнам ќебето, то карираното шо и’ го зедов на баба, ќе сварам еден чај (или ако останала ракија), ќе го пуштам What Dreams May Come и од пенџере ќе уживам во пердувчињата отцепени од облаците. И ќе си сварам тарана. И ќе си запалам цигара. Ќе се слушнам со моите ако не се заспани.
Јбг, така ја доживувам зимата. Јас!

Во меѓувреме:
Седеше пред Апче со рацете в џеб. Замрзнати мрсулки, ветво палто. Две чизми, двете различни. Двете со дупки. Гола глава. Осум годинки во очите. Нема за неа топла тарана за вечера.
Стоеше пред Жу-Жу во стар плетен џемпер. Испужената рака ја издаваше староста на џемперот. Некогаш и’ дозволуваат да поспие во пекарата, на потопло. Стара е. Таа нема вишок ќебенце, како баба ми што имаше, па ми го даде мене.
Лежеше пред влезот на Буњаковец. Испиени образи. Коска и кожа. Неколку пара чорапи, еден врз друг, неуспешно ги топлеа до колена голите нозе. Брчките – полни прав и прашања. Тој немаше топла ракија и цигарче да се згрее на студов.

Кукаме дури ни се тресат г’зовите на мразов додека пушиме цигара пред кафулиња. Кукаме кога мора да се оди наутро до продавница. Не дај боже до факс, се м’кнам по сат и пол натака и навака.
Замислете да се чувствувате така од утро до вечер и од вечер до утро!
Замислете на овие студови да си немате ваша дома, да си немате кај да се згреете, да си поприкажете со некој со топло нес или варено вино.

Ако имате по дома стари капути, чизми на кои им поминала модата, џемпери, маички, макар и стари чорапи, шалови, капи, некоја тегла слатко или конзерва грашок (ако имате повеќе, ПОВЕЌЕ), свртете еден круг по плоштад. Дајте ги, нема да ви пропадне светот без нив. Ве молам помислете на нив.

Го најдов ова, па земете предвид:

 Од денеска до недела ( 5 фебруари) пунктот во Момин поток ќе работи 24 часа со цел да им понуди простор за греење и топол оброк на сите луѓе кои тоа им е потребно поради најавените рекордни ниски температури. Доколку некои од граѓаните познаваат лица кои имаат потреба од прифатилиштето нека се обратат на следниве телефони:
070 250 054
070 317 822
071 261 787
070 317 601

Да ја преживееме сите зимата. :*