Pages

Thursday 8 March 2012

За д факин Осми Март



Еден осми март, 1857 година во Америка, се собрале жените работнички и излегле на улиците на Њујорк, изреволтирани од неподносливите услови за работа и мизерните плати. Е, сега, замисли да си на тие улици, помеѓу сите тие бесни жени кои си ги бараат правата во текстилните фабрики каде што работат ден и ноќ за да си ги издруваат семејствата. Не барале црвена ружа и парфемче, туку ПРАВА! И не застанале тука. На 8 март 1908 година се случил најмасовниот протест во Њујорк, кога на улиците излегле 15.000 жени, за наредната година, на 28 февруари, Социјалистичката партија на Америка да донесе декларација за да се одбележува денот на жената.

Следува првата меѓународна женска конференција во Копенхаген (1910 година), кога Клара Цеткин издејствува да се востанови Меѓународниот ден на жената.

Денес, овој ден е државен празник само во малку земји во кои некогаш владеел социјалистичкиот режим. Нашата земја е една од ретките во кои се празнува, но без политички конотации. Онака, симболично.  
Ова, бидејќи во нашата земја ни маж ни жена не се пизди на мизеријата, експлоатацијата, дискриминацијата, болеста на апатичноста и невреднувањето на трудот.
Каде живееме, како живееме – тоа е производ на нашите барања и нашите потреби. Јас не сум некоја феминистка, воопшто. Јас само се восхитувам на хардкорот по улиците кога некој знае што заслужува и што бара. Кога некој знае зошто живее. Јес да е расцветана оваа држава. Ружа ваму – ружа таму. Очигледно цвеќето е доволно. Земи го, понервирај се што е осми, а платата веќе цела недела нема абер од стигнување.

Среќен факин Осми Март. 


No comments:

Post a Comment